Halloween en hiken met de backpackclub

Het is ondertussen al een week geleden dat ik mijn laatste bericht gepost heb, sorry dat het zo lang geduurd heeft!! Ik was jullie nog niet vergeten, maak u maar geen illusies! Het was anders wel een hele drukke week...
Ik ben 2 keer naar de karaoke geweest, maandag tijdens de les 'populaire cultuur' en woensdag. Woensdag waren Caroline en Peter, de andere Belgen in Osaka (Osaka Gaidai) waren van hun berg gekomen om nog eens op stap te gaan in Kandaimae en wat bij te praten met de Belgjes aan Kansai University. 't Was plezant!

Omdat het dit weekend (ook in Japan!) Halloween was, heb ik vrijdag maar ineens mijn eerste Japanse feestje meegepikt in het internetcafé Transcope. Het werd meteen duidelijk dat Japanse feestjes grondig verschillen van fuiven in Europa. Voor ongeveer 6 euro voor een feestje van 2u, kon je pompoenhapjes, massa's chips, frisdrank of pintjes à volonté en op het einde: heeerlijke kaasfondue!


Michael en ik

Een feestje dat twee uur duurt, het lijkt waarschijnlijk absurd en dat is het ergens ook, maar dit is Japan en timing respecteren is hier heel belangrijk... Shihee (Korea) die in Transcope werkt, had het feestje mee georganiseerd en er dan ook voor gezorgd dat de meeste buitenlandse studenten verkleed waren. Er waren enkele spelletjes gepland zoals een dans waarbij twee jongens een meisje al dansend moesten verleiden. Ook was er een spel waarbij een jongen en een meisje elk een einde van een mikado-stokje moesten opeten. Iedereen had bij het begin van het feestje een nummer gekregen. Ik was nummer één en had blijkbaar het afroepen van mijn nummer gemist.... Heel erg vond ik dat natuurlijk niet.. Later bleek ook dat Onno, de mannelijke nummer één, heel blij was dat hij niet had moeten dansen of stokjes eten.
Dan (als vrouw) en ik (als iemand die bloedt en pijn heeft)





Na het feestje (om 9u) wou natuurlijk nog niemand van de buitenlandse studenten naar de dorm terugkeren. De senpai van Shihee en nog iemand anders hadden beiden een fles sake van 1,5 liter gewonnen op het feestje. Drank is er om gedronken te worden en dus zijn we met zijn allen op de trappen van de bibliotheek deze flessen gaan opdrinken. Heel gezellig! Tot plots bleek dat Shihee te diep in het sakeglas had gekeken en onbedaarlijk begon te huilen. Japans sprak ze niet meer, dus hebben Jini en Yonson zich vooral over haar ontfermd. Omdat we uiteindelijk toch eens terugmoesten, maar Shihee niet meer op haar benen kon staan, hebben een paar jongens haar naar de dorm gedragen. Yonson, Shihee en ik hebben haar vervolgens in bed gestopt. Ze sliep natuurlijk meteen. Omdat de senpai van Yonson en Jini de eerste trein moest hebben, zijn de meisjes hem nog gezelschap gaan houden tot 4u ongeveer. Ik besloot toen Shihee sliep, om 1u 's nachts, in de dorm te blijven en even afstand te nemen van de Aziatische groepscultuur. 's Anderdaags had Shihee wonder boven wonder! geen kater! Straffe Koreaanse meisjes!
Zaterdag werd noodgedwongen een rustdag! Niet alleen omdat ik gewoon heel moe was, maar ook omdat ik zondag samen met Judith en Ruben en de mensen van de backpackclub zou gaan hiken.
Zo gezegd, zo gedaan en zondag om 5u 's ochtends stonden we met z'n allen aan het station van Kandaimae om naar Kobe te vertrekken. Twee uur later stonden Shunsuke, Haku, Nori, Waka, Hide, Ruben, Judith en ik in Kobe-station. Klaar om aan de 15 uur durende bergtocht te beginnen! Al heel snel bleek dat het tempo enorm hoog lag. We wandelden steeds ongeveer een uur en namen dan 5 minuten pauze. Enkel 's middags namen we 10 minuten pauze!

Uitzicht op de eerste berg











Boven op deze berg, had ik een knalroof hoofd en gaf Shunsuke mij een plakker met ijs (geen zicht, maar deed wel heel goed!)

Wel goed, want zo konden we regelmatig drinken en wat eten. Zonde dat we zo weinig tijd genomen hebben om van het uitzicht te genieten. Dat is uiteindelijk de voornaamste reden waarom ik aan een hike begin... Maar bon, daar dachten onze Japanse vrienden anders over. Om 5u besloten ze echter dat het vooropgestelde plan niet meer haalbaar zou worden. We zouden nog één berg doen. Om 6u ongeveer stonden we moe, maar voldaan op de top van Mayasan (690m) en niet veel later konden we van het avondzicht over Kobe en Osaka genieten. Tegen zes uur is het hier donker en de zogenaamde '10 million dollar night view' was dan ook prachtig! 't Was een mooie beloning voor een toch wel lange tocht. Een half uurtje later was het toch al behoorlijk koud op de top van de berg en er lag nog een lange weg terug naar beneden voor de boeg! Weliswaar langs trappen, heel pijnlijk voor mijn knieën, maar ze houden hier blijkbaar wwel van stukskes beton op de berg.... Het duurde nog zeker anderhalf uur voor we het dichtsbijzijnde station zouden bereiken en een dutje konden doen op de trein. Heerlijk! Terug in Kandaimae-station aangekomen, zijn we nog een hapje gaan eten. Dat hadden we wel verdiend! In totaal hadden we (minstens!) 8 bergen, 35 km en 2500m hoogte overwonnen. Eens op de dorm heb ik nog een doucheke genomen en om 11u of zo ben ik mijn bed ingegaan. Vandaag hadden we immers om 9u Contemporary Japan van de dragon..

Sorry dat ik zo weinig foto's op de site zet, maar dat uploaden duurt echt vreselijk lang. Ik zal een link maken naar mijn space en de foto's daar zetten!