Het leven zoals het is: Japan

Monday, October 02, 2006

30 september en 1 oktober 2006



Wat een druk weekendje was dit weer zeg! Zaterdag ben ik met Judith, Ayaka (Judiths roommate) en Aoi (Ayaka's vriendin) de stad onveilig gaan maken. Judith en Ayaka hadden een router nodig voor hun internet en ik een webcam. We zijn eerst naar Yodobashi, de electrogigant, geweest en daarna, hup, naar de 31 voor een ijsje... Jammie! Ijsjes in Japan zijn heel lekker trouwens ;) Ook de gamehall konden we niet overslaan.. Tijd om wat ペリくら (perikura) te maken. Voor de niet-Japanologen: perikura zijn van die hele kleine fotootjes die een machien van je maakt in allerlei poses en waarop je daarna zo veel mogelijk versiering moet aanbrengen. Een foto waar alleen mensen (zonder extra bloemetjes, sterretjes of tekst) op staan is absoluut niet mooi in Japanse normen... Aoi en Ayaka moesten al redelijk snel weg om naar hun アルバイト (arubaito) of studentenjob te gaan, waarop Judith en ik besloten om nog maar wat kleren te gaan shoppen. 20 kilo bagage in een vliegtuig voor een heel jaar in Japan is namelijk niks!


Judith en Ayaka











En laat Japan nu net het land zijn waar er goed uit zien en mode superbelangrijk is. Zo staat Chiyori elke ochtend een uur vroeger op dan ik om haar outfit en make-up in orde te brengen.
Met als gevolg dat Judith en ik na 2u shoppen al een hele hoop leuke kleren gevonden hadden en stilaan een koopverslaving begonnen te kweken. Tijd om naar de dorm terug te keren dus!
's Avonds volgde de welcome party van de dorm waar er weer een royaal buffet was, waar we pas mochten op afstormen nadat iedereen zichzelf nog eens had voorgesteld. 自己紹介 of jezelf voorstellen moet blijkbaar bij heel veel gelegenheden... Het eten was alleszins superlekker en daarna hebben we nog een spel gespeeld. Van elk verdiep moesten er iemand een bepaald onderwerp tekenen en aan de hand van het handengeklap werd dan gemeten welk verdiep de beste tekening had. Het eerste verdiep heeft gewonnen, ondanks mijn toch wel mislukte alien... De prijs was een zak vol koekjes die we gezellig de dag erna opgegeten hebben !

Asuka en ik












Caroline, Tinne, Hitomi? , ik en onze aliens


Onder:Regina en Caroline uit de VS Boven: Judith, ik en Japanse meisjes uit de dorm

5 Comments:

Anonymous Anonymous said...

Hilde,
Heb je blogspot gevonden, ni gemakkelijk.
Het ziet er daar wel OK uit.
Ik wist niet dat ze in Japan een universitaire studie doen van stripverhalen.
Dat hebben we hier nog niet.
Wel ne mooie kimono. Je kunt de meisjes van de leiding misschien ene meebrengen.
Voor op een Japans leidersweekend of een Japanse avond in't café.
Het zal zeker volk trekken.
Groetjes, Claudy

17:23  
Blogger Hilde said...

Joe Claudy!

Het is hier zeer OK!! En 't is hier Japan, hier zijn ze zelfs in staat om studiebeurzen te geven voor thesissen over de Vlaamse Middeleeuwen, dus waarom geen manga? Da's een keileuke les trouwens :) Wat ik daar aanheb ik eigenlijk een yukata, veel goedkoper dan een kimono, dus als ik op't einde van 't jaar nog geld over heb, breng ik er zeker ene mee!
Merci voor de comment trouwens, 't is leuk om te zien dat er mensen echt lezen wat ik hier allemaal opflans ;)

groetjes daar!
Hilde

08:33  
Anonymous Anonymous said...

Beste Hilde,
Als mede-Japanoloog moet ik je helaas verbeteren. Hartstikke leuk dat je mensen wat Japanse cultuur probeert bij te brengen, maar dan moet je het wel goed doen. Het is helaas niet perikura ぺりくら, maar purikura ぷりくら. Dit aangezien het woord een afkorting is van purinto kurabu プリント倶楽部, oftewel, Print Club.
Maar goed, ik heb zelf ook een jaar in Osaka gezeten, aan de Osaka University of Foreign Languages, dus ik weet hoe leuk Osaka kan zijn. Ik kan je garanderen dat je een fantastisch jaar tegemoet gaat. Veel plezier en succes met je studie.
ほんじゃ、ぼちぼちでんな~

11:44  
Blogger Hilde said...

Beste mede-japanoloog,

Mag ik zo nieuwsgierig zijn om te vragen hoe je heet? Ik wist helemaal niet dat ik fout was met mijn perikura, ik zal dan ook vanaf nu de juiste term gebruiken. Bedankt voor de opheldering!

14:03  
Anonymous Anonymous said...

Tuurlijk mag je dat vragen. Ik denk alleen niet dat je mij kent. Ik kwam heel toevallig via Google op jouw site terecht, waar ik jouw stukje gelezen had. Zoals ik al aangaf, ben ik ook Japanoloog, alleen ben ik afgestudeerd in Leiden. Ik verbleef in Osaka drie jaar geleden (2002-2003), te Minami-Senri 南千里.

13:23  

Post a Comment

<< Home