Hiken in Kyoto!

Ginkakuji

Gisteren was het zondag, de dag voor de feestdag voor de sport van maandag, en dus weer een mooie kans om er nog eens op uit te trekken in Japan. Kyoto is een van de vele plaatsen waar je echt geweest moet zijn als je naar Japan komt en ik had de Lonely Planet gids 'Hiking in Japan' mee uit België. In deze gids vond ik de Daimonji-yama (大文字 山) wandeling. Dit is een 4 uur durende tocht van 7 km afstand, waarbij het start-en eindpunt de beroemde Ginkakuji (Zilveren Paviljoen) is. Ruben en Judith waren bereid om net als ik om 7u20 uit de dorm te vertrekken en een halfuurtje later de trein te nemen naar Kyoto. De treinrit duurde een dik uur, wat ons de kans gaf om nog even een dutje te doen vooraleer de dag echt te beginnen. Eens in Kyoto aangekomen, restte ons nog een wandeling van ongeveer een uur voor we aan Ginkakuji aankwamen. Onderweg passeerden we langs een gigantische toegangspoort (torii) van de Heianji.

Vooraleer dan de tocht aan te vatten, gingen we eerst Ginkakuji bezichtigen. We waren niet de enigen, een hele hoop Japanners moeten net hetzelfde gedacht hebben....Ginkakuji is in 1482 gesticht door Ashikaga Yoshimasa, tijdens het achtste Muromachi shogunaat. Ginkakuji is gebouwd in navolging van Kinkakuji (het Gouden Paviljoen), maar heeft in tegenstelling tot het Gouden Paviljoen zijn oorspronkelijke kleur behouden. De zen-tuin had iets zeer rustgevends, ondanks de vele bezoekers. De tocht zelf was enorm leuk, ik voelde me bijna op tweedaagse bij de scouts! De routebeschrijving van de Lonely Planet was over het algemeen duidelijk genoeg om niet te verdwalen, wat we ook moeilijk konden doen met al die Japanners die blijkbaar besloten hadden om net dezelfde hike te doen. Eens boven op de daimonji-yama konden we genieten van een prachtig uitzicht over Kyoto. Het heeft wel even geregend toen we boven waren, maar niet getreurd, een hutje boodt bescherming. Omdat we toen wel wat energie konden gebruiken hebben we dan ook maar ineens onze obentou (lunch) daar opgegeten. Onderweg naar beneden passeerden we langs een prachtig schrijn in de bergen, bij een waterval van 7m hoog, waar volhardende pelgrims naakt zouden gaan onderstaan. Lijkt mij persoonlijk niet zo'n prettige ervaring, maar je zal er wel hard van worden... Vervolgens passeerden we langs de Nanzenji en namen we het filosofen-pad (Tetsugaku no michi) terug naar ginkakuji. Dit pad loopt langs het water, met heel veel tempels en bankjes naast de weg, waar je even kan gaan bezinnen. Zo'n bankje hebben we uiteraard gebruikt, maar dan eerder om even op adem te komen. Rond een uur of zeven waren we terug in ons vertrouwde station nabij de campus en we hadden zo veel zin in Westers, ongezond eten, dat we dan ook naar de MacDonalds geweest zijn. De eerste keer frietjes in een maand tijd! Naar de MacDonalds gaan in Japan is op zich ook wel een belevenis, ik was nog nooit in een MacDonalds geweest waar ze klassieke muziek draaien...
Eens terug in de dorm, nog even het bad en en dan tijd voor een welverdiende nachtrust!

Ik en het everzwijn

Maandag 9 oktober
Vandaag was het nationale feestdag van de sport en dus geen school in Japan! Alle winkels zijn natuurlijk open, want wanneer zouden de drukke Japanners anders tijd vinden om naar de winkel te gaan? Eerst uitgeslapen tot een uur of elf en daarna zijn Judith en ik naar de supermarkt geweest. Een lekker koffiekoek als ontbijt en tot zo ver ook het hoogtepunt van de dag. Ik heb wat geleerd en gelezen in The tale of Genji, want voor de Manga-lessen zou ik graag de manga hiervan lezen. Enige achtergrond van het verhaal leek me dan wel handig. Mijn roommate was vandaag naar Kyoto gegaan en ik heb dan ook een gsm-hangertje in de vorm van een geisha-Hello Kitty gekregen. In België zou ik me gewoon schamen voor Hello Kitty aan mijn gsm, maar het is een cadeautje en eigenlijk ook best wel schattig, dus vanaf vandaag rammelt mijn gsm ook!

Nog enkele bedenkingen bij Japan:
* Er bestaan wel degelijk dikke Japanners
* Voor 2 druppels regen heb je absoluut een paraplu nodig
* Als het groene licht brandt voor de voetgangers, dan hoor je een soort koekoeksgeluid
* Om 10u. gaat er een deuntje doorheen de hele stad, waarvan ik eerst dacht dat het de plaatselijke ijsboer was. Het blijkt echter een soort avondklok te zijn, want na 10u is het onveilig voor de jeugd... Natuurlijk geen kat die zich daaraan houdt!
* Hello Kitty heeft hier megaveel succes!
* Japanners kunnen echt overal slapen: in de trein, op een bank in de stad, in de bibliotheek,.. Overal!
* Japanners geven dan misschien wel een gesloten indruk, ze zijn vriendelijk op straat en je kan aan iedereen de weg vragen.