Ouders in Japan! (vervolg)
Mijn excuses voor de lange afwezigheid!
Om jullie niet nog langer in spanning te houden zal ik meteen verder gaan waar ik vorige blog gestopt ben.
3 april
Japanese Placement Test oftwel een test die mijn niveau Japans moest bepalen. Het systeem van taallessen heeft enige verandering ondergaan, waardoor ik in level 5 en level 6 terechtgekomen ben (meer daarover in een volgende blog). Die dag konden mijn ouders en broer een beetje bijslapen en op eigen houtje de omgeving wat verder verkennen. 's Avonds nam ik hen mee naar het Emamiya Ebisu-schrijn (waar ik fukumusume was in januari) en gingen we kushikatsu 串カツ eten. Kushikatsu is eigenlijk een gefrituurd gerecht op een stokje (kushi). De kushikatsu bleek lekker te zijn, maar wat de avond echt geslaagd maakte, was dat papa een Japanse vriend gemaakt heeft! We zaten allen op een rij aan de toog en de man langs papa vroeg van waar we kwamen enz. En plots bestelde hij een bord sushi voor ons! Heerlijk, vond ik, maar Bart ontdekte dat hij wasabi heel erg vies vindt! De man liet ons ook warme sake proeven. De man zelf bleef goed doordrinken en ik vroeg me dan ook af of de man wel thuis zou geraken, zonder eerst onderweg in slaap te vallen..
4 april: Het aquarium en het grootste reuzenrad ter wereld
Bij een bezoek aan Osaka, kon een bezoek aan één van de grootste aquaria ter wereld (kaiyukan) niet ontbreken en die dag hebben we ons dan ook vooral met kijken naar grote en kleine visjes bezig gehouden. In dit aquarium zwemt ook de enige walvishaai in gevangenschap rond. 't Is een enorm beest, dat samen met een hele hoop andere vissen (onder andere manta-roggen!) in de centrale watertank van een aantal verdiepen diep, rondzwemt.Vlakbij het Kaiyukan, staat ook het grootste reuzenrad ter wereld, dat 112m hoog is en waar 480 mensen inkunnen! Ik ben al geen fan van reuzenraden, en zeker niet als die er 15min over doen om 1 keer volledig rond te draaien. Maar het zicht was absoluut de moeite waard!
de Japanse reuzenkrab..
5 -9 april: Tokio!
Vroeg opgestaan om om 9u de trein naar Tokio te kunnen nemen! We zijn natuurlijk niet met de gewone trein gegaan, wegens tijdgebrek, maar met de shinkansen, meer bepaald de nozomi. Oftewel, de trein de 300 per uur rijdt en ons dus om 2,5 uur naar Tokio kon brengen.
Na ons in het hotel geïnstalleerd te hebben, had ik afgesproken met Mina, het Koreaanse meisje dat ik tijdens mijn Hokkaido-trip ontmoet had. Ze zou ons in Tokio rondleiden. Ik ontdekte dat als buitenlanders in een voor hen beiden vreemde taal communiceren er nogal wat misverstanden kunnen ontstaan. Ik dacht namelijk dat we aan de Asakusa-uitgang van Ueno-station afgesproken hadden, terwijl Mina aan de uitgang van het Asakusa-station stond....
Na een wandeling van een halfuur, vonden we elkaar in Asakusa!
Vroeg opgestaan om om 9u de trein naar Tokio te kunnen nemen! We zijn natuurlijk niet met de gewone trein gegaan, wegens tijdgebrek, maar met de shinkansen, meer bepaald de nozomi. Oftewel, de trein de 300 per uur rijdt en ons dus om 2,5 uur naar Tokio kon brengen.
Na ons in het hotel geïnstalleerd te hebben, had ik afgesproken met Mina, het Koreaanse meisje dat ik tijdens mijn Hokkaido-trip ontmoet had. Ze zou ons in Tokio rondleiden. Ik ontdekte dat als buitenlanders in een voor hen beiden vreemde taal communiceren er nogal wat misverstanden kunnen ontstaan. Ik dacht namelijk dat we aan de Asakusa-uitgang van Ueno-station afgesproken hadden, terwijl Mina aan de uitgang van het Asakusa-station stond....
Na een wandeling van een halfuur, vonden we elkaar in Asakusa!
Mina nam ons via de monorail (zonder chauffeur) mee naar Odaiba, het kunstmatig aangelegde eiland in de baai van Tokio. Wat was er te zien? Winkels, winkels, winkels, dure hotels, winkels en het zicht op Tokio Tower en de Rainbow Bridge. Het laatste shoppingcomplex, was het VenusFort genaamd. Het moet ongeveer het vreemdste Japanse winkelcomplex ooit zijn. Het was namelijk in Italiaanse stijl aangelegd, met een plafond lucht met wolkjes moest voorstellen en van kleur kon veranderen!
We aten er de beste pasta die ik ooit in Japan gegeten heb!
De tweede dag mocht ik weer gidsen en die ging er dus aan een iets gezapiger tempo aan toe!
We begonnen de dag met een wandeling in Ueno-park, en besloten van daaruit naar het een of andere kerkhof te stappen, wat eigenlijk wel heel ver bleek te zijn en inderdaad gigantisch bleek te zijn, maar een kerkhof blijft een kerkhof, dus lang zijn we er niet blijven rondlopen!
's Daarna terug naar Asakusa om te souverirshoppen en als avondeten okonomiyaki!!!!
Dag 3 in Tokio, tijd om de beroemde vismarkt van Tsukiji te gaan ontdekken! De Lonely Planet waarschuwde voor natte voeten, en terecht! We aten er heerlijke sushi. Jammie!
Vervolgens gingen we naar Tokyo Tower, waar we niet binnen geweest zijn, wegens belachelijk duur en een enorme file! In het nabijgelegen tempelcomplex bleek er net een fotoschoot met priesters aan de gang te zijn, wat (door de kimono) indrukwekkend was om zien.
De laatste dag in Tokio was een zondag en dat is de dag van de week waarop rebelse Japanse jongeren op straat komen en in de gekste outfits rondparaderen.
Moesten we zien natuurlijk he! Mina vergezelde ons en nam ons ook mee naar Meiji-jingu, waar net 3 huwelijken aan de gang waren. Dat noemen ze dan op het juiste moment op de juiste plaats zijn...
Daarna gingen we naar Harajuku, waar jongeren al hun gestoorde outfits kopen en gingen we door naar het Yebisu Garden Palace. Yebisu Garden Palace is een biermuseum, waar je vooral naartoe gaat om bier te proeven natuurlijk! In de souverirshop bleken ze trouwens iets heel vreemds te verkopen, chocolade met biersmaak... Rare jappen!
De laatste toeristische trekpleister van Tokio die we bezochten was het Tokyo Metropolitan Government Office, een gigantische wolkenkrabber, van waaruit je een prachtig zicht hebt op Tokio. Tot zover als de horizon reikte, waren er enkel wolkenkrabbers te zien!
9 april: Terug naar Osaka
Weer in Osaka, konden mijn ouders en broer mijn roommate ontmoeten! We gingen samen eten bij La Pausa (Italiaans). Hoewel ik verwachtte dat de communicatie niet al te vlot zou verlopen, aangezien de taal nogal een probleem is. Maar met een mengeling van Engels, Japans (Chiyori en ik) en Frans (papa en Chiyori), werd het een hele gezellige avond!
10 april: Nara
Nara zou beter hertenstad heten. We zagen er zo veel hertjes!! En het fantastische eraan is dat die gewoon vrij rondlopen in het hectarengrote natuurpark. Superschattig!
Natuurlijk zijn we ook naar Todaiji, het grootste houten gebouw ter wereld gaan kijken en de grote Boeddha gaan bewonderen, die in het echt toch wel gigantisch is!
11 april: Kobe
Wat we van plan waren? Chinatown bezoeken, shoppen en de kabelbaan nemen om zo vanop de top van de berg van het uitzicht te kunnen genieten. Het Chinese stadsdeel en winkels bezoeken lukte zeer goed, maar de kabelbaan bleek niet mogelijk te zijn omdat het al 7u op een weekdag was... Jammer, maar helaas!
12 april: Kyoto
De laatste dag in Japan! Na een selectie van de foto's te maken, die op dvd te branden en te laten afdrukken, nog snel even naar Kioto! Na 2 weken Japan, hadden mijn ouders en broer Kiyomizudera nog niet gezien en zonder dit tempelcomplex gezien te hebben konden ze niet vertrekken!
Wat we van plan waren? Chinatown bezoeken, shoppen en de kabelbaan nemen om zo vanop de top van de berg van het uitzicht te kunnen genieten. Het Chinese stadsdeel en winkels bezoeken lukte zeer goed, maar de kabelbaan bleek niet mogelijk te zijn omdat het al 7u op een weekdag was... Jammer, maar helaas!
12 april: Kyoto
De laatste dag in Japan! Na een selectie van de foto's te maken, die op dvd te branden en te laten afdrukken, nog snel even naar Kioto! Na 2 weken Japan, hadden mijn ouders en broer Kiyomizudera nog niet gezien en zonder dit tempelcomplex gezien te hebben konden ze niet vertrekken!
13 april: Het afscheid!
De tijd vliegt als je familie je komt bezoeken in het buitenland! 2 weken is heel weinig om een gigantisch land als Japan helemaal te doorgronden, maar ik hoop dat mijn ouders en mijn broer toch een mooi beeld gekregen hebben, van hoe alles er hier aan toe gaat.
2 weken was een beetje kort, maar ik vond't super dat jullie me komen bezoeken zijn!
MERCI!
P.S. Nog eens extra bedankt voor het overlevingspakket chocolade voor de komende 3 maanden!
De tijd vliegt als je familie je komt bezoeken in het buitenland! 2 weken is heel weinig om een gigantisch land als Japan helemaal te doorgronden, maar ik hoop dat mijn ouders en mijn broer toch een mooi beeld gekregen hebben, van hoe alles er hier aan toe gaat.
2 weken was een beetje kort, maar ik vond't super dat jullie me komen bezoeken zijn!
MERCI!
P.S. Nog eens extra bedankt voor het overlevingspakket chocolade voor de komende 3 maanden!
1 Comments:
hej lieve Hilde
de foto's zeggen op zich al genoeg, jullie hebben echt genoten van jullie 2 weekjes samen, super!
geniet van de chocolade en het verdere leventje daar nog in Japan..
weet dat we aan je denken hier in Belgie!
knuffel
Katrien
Post a Comment
<< Home