En toen bleef er nog maar een week in Japan over!

Inderdaad, tot nog niet zo heel lang geleden, leek het alsof ik nog een eeuwigheid in Japan zou zijn. Het tegengestelde blijkt echter waar te zijn. Eergisteren ben ik Roos en Cat gaan uitwuiven, Judith gisteren en Tinne vandaag..
Het uitgebreide verhaal zullen jullie binnen een week horen, maar nu wil ik gewoon even laten weten dat ik terug zal zijn op 27 juli 's avonds!

Tot snel!

Tijd gaat snel!

Inderdaad, het is al bijna een maand geleden sinds mijn laatste post. Tijd om daar nog eens verandering in te brengen en jullie wat afleiding bij het studeren te bieden!
Hetgene dat me tijdens het schrijven van de vorige post het meest bezig hield, was studeren.
Geloof het of niet, maar soms studeer ik ook wel eens...
Wat was ik dan aan het studeren?
漢字 oftewel Japanse karakters, welgeteld 1006 zou ik er moeten kennen tegen 10 juni. Op die dag zou ik samen met een 60-tal 12-jarigen, hierover een examen afleggen. Vreemd gevoel om te weten dat die lagere schoolleerlingen het er waarschijnlijk een pak beter van afgebracht hebben dan　ik, maar ze hebben natuurlijk wel het voordeel van Japans te zijn!
Of ik er nu wel of niet geslaagd voor zal zijn, weet ik pas in juli, maar op 10 juni was ik alleszins enorm blij dat het gedaan was!

En hoewel ik hier nu misschien de indruk geef, dat ik van 7 mei tot 10 juni niets anders gedaan heb dan gestudeerd, is dat verre van het geval.

Zaterdag 19 mei
Uitstap met de Nagahoribashi Lions Club ofwel de lokale rotary-club, die 5 studenten van Kansai University de kans gaf, om samen met een hele hoop andere buitenlandse studenten, de Japanse cultuur te leren kennen. De reden waarom Judith, Meikei, ik en de twee Koreaanse meisjes ons aangesproken voelden, was de kans om nog een keertje naar Hieizan te kunnen gaan. Hieizan, daar waar we bij de eerste buitenlandse studentenuitstap al geweest waren, maar niet eens de tijd hadden gehad om een paar fatsoenlijke foto's te maken. Nu zouden we bovendien een introductie in zazen erbij krijgen. Zazen of meditatie in lotushouding. Heel erg ontspannend voor de geest, ook al dachten mijn gevoelloze benen daar anders over!
Vervolgens een heerlijke boeddhistische maaltijd ( zonder vlees, met bier!), waarbij we konden genieten van de goocheltrucs van een van de verantwoordelijken.
Vooraleer naar huis terug te keren gingen we nog snel naar een tempel waarvan ik de naam vergeten ben en op te terugweg hebben we bingo in de bus gespeeld !
En wij, Kandaisan, bleken daar behoorlijk goed in te zijn! Met voor mij als resultaat een superschattig katten-spiegeltje ^^
's avonds okonomiyaki en mijn dag was geslaagd!

Zaterdag 20 mei
見船祭り in 嵐山(Arashiyama, Kioto), een festival waar we traditionele bootjes over de rivier zagen drijven. Op de boten werd herdacht hoe de keizer vroeger per boot over de rivier reisde.
Dit werd gedaan door muziek te maken, te dansen, thee te maken op de boten. Maar hetgene wat wij echt wouden zien, was het in het water leggen van de waaiers!
Niet zozeer om dit offer aan de goden te kunnen meemaken, wel om, zoals alle Japanners, een poging te doen om eentje te bemachtigen!
Ruben is hier dan ook helemaal in geslaagd en wij, de meisjes, droevig natuurlijk.... Tot een wel heel erg vriendelijk Japans dametje naar ons toekwam met een overvloed aan waaiers!
En toen waren we weer blij!!

Ikebana 27mei
Ikebana (bloemschikken) was tot op die dag, een van de Japanse traditionele kunsten die ik nog niet van dichtbij meegemaakt had. Er was een tentoonstelling, heel erg mooi, maar door de ongelofelijke hitte en drukte kon ik er niet echt van genieten. De traditionele dansen waren er wel prachtig en toen Meikei en ik een uurtje later terugkwamen, bleek het er al een pak rustiger te zijn! Maar toen was het tijd voor onze initiatie ikebana.....
Mijn definitie van bloemschikken blijkt wel degelijk fameus te verschillen met die van de Japanners of de beurs. Ik mocht eigenlijk niets meer doen dan de bloemen knippen op de aangewezen plaats en daarna op de juiste plaats prikken. Van enige eigen creativiteit was er dan absoluut geen sprake! Jammer! Vooral op het einde, toen ik gevraagd werd om een bloem te 'plooien' omdat dat mooier zou zijn...
Het werkje was na 10 min. af en toen mijn sensei na het maken van de nodige foto's het stukje begon af te breken, moest ik wel protesteren! Ze maakte me duidelijk dat ik de bloemen mee naar huis kreeg en dat stelde me wel gerust. Bloemen zijn hier quasi onbetaalbaar en met mijn eigen bloemen zou ik dan ook mijn eigen compositie kunnen bedenken!

1-4 juni Ozu 大洲, Shikoku四国
Na heel lang overleg, zou het dan toch gaan lukken om mijn roommate's familie in Shikoku te gaan bezoeken!
Na een busreis van zo'n 6 uur, kwamen we op vrijdag 1 juni tegen 4u 's namiddags aan in Ozu, de woonplaats van Chiyori. We werden er opgewacht door haar mama en zus en 2 min. stappen later stonden we bij de slaapplaats van die avond, het hotel van de familie!
Veel tijd om kennis te maken met Chiyori's papa was er niet, want ik werd voorgesteld aan nonkels, tantes, enz. We moesten dan ook snel vertrekken voor de 鵜飼、cormorant fishing. Zoals ik in Arishiyama twee weken ervoor mensen had zien eten op zo'n traditionele Japanse boot, mocht ik dat nu ook doen in de prive-boot van de familie 樽井！Super was het!
Ik heb enorm veel gegeten! En het was fantastisch om te zien hoe de cormorants (soort watervogel) de aiyu-visjes uit het water haalden terwijl er voor het licht een vuurkorf van de boot, hing te bengelen. Als kers op de taart was er dan ook nog vuurwerk. Volgens de familie was dit nog lang niet groot/ geweldig, maar ik vond het super!
De volgende dag gingen Chiyori, Chiyori's mama, zus, vriendin van de zus en ik op stap. We zouden de toeristische plekjes van Ozu gaan ontdekken. We gingen naar de hana no douri en
het kasteel. Maar ik was vooral onder de indruk van het Garyu Sansou, een traditioneel huis, op palen langs de rivier, waarin ik zeker zou kunnen wonen!
Hoewel ze maar bleven zeggen dat Ozu echt wel de boerenbuiten is, ben ik ervan overtuigd dat er meer te zien is dan in Tienen!
Die dag werd ik nog voorgesteld aan de oma van Chiyori die in haar eentje, in een, naar Japanse normen, gigantisch huis met bijna enkel Japanse kamers woont. Ik wou bijna niet meer weggaan!
De volgende dag zouden Chiyori en ik naar Matsuyama gaan, de stad van de beroemde Dogo onsen (hot spring)!
We verbleven er in een hotel waar er geen Japanse kamers zouden zijn.　Vreemd, vond ik, tot bleek dat het een hotel in Engelse stijl was! En poepchic! Ik voelde me niet chic genoeg om daar rond te lopen, maar het Westerse concept van de kamer vond ik wel heel erg leuk!

De volgende dag keerde ik alleen terug naar Osaka, want Chiyori zou nog een dagje langer blijven, maar ik moest terug!
Op 5 juni was het namelijk barbecue van de BPC en dit zou voor Judith, Ruben en ik de laatste activiteit worden. Niet te missen dus!

Op 10 juni volgde dan de beruchte kanji-test, wat het einde van de examens betekende voor mij in Japan!

Zondag 17 juni
Okonomiyaki-party en zazen!
Zazen of opnieuw mediteren, deze keer nog pijnlijker dan de vorige en daarna het ontbijt van de boeddhistische priesters, een soort rijstpap, best lekker!
Maar wat het eigenlijke doel van de dag was, was het eten van okonomiyaki!!!
Ons geduld werd beproefd, door een fotoshoot in kimono, een mini-theeceremonie, maar toen was het tijd om te eten: eerst sukiyaki en dan pas okonomiyaki, die ik voor de eerste keer niet volledig opgegeten heb!
Als dessert was er dan ook nog overheerlijke watermeloen, maar door de hitte en de overdosis eten voelde ik me achteraf toch verre van kiplekker...

Woensdag 20 juni
Voor het eerst naar de film sinds ik in Japan ben! Dat werd tijd! Pirates of the Caribbean 3 werd het! Johnny Deppsama wou ik wel eens op groot scherm aan het werk te zien! De film viel tegen, maar ik heb weer wat bijgelerd over Japanse cinema. Vrij kiezen waar je gaat zitten is geen optie, zitjes worden bepaald bij het kopen van je ticket!
En popcorn bestaat niet in gewone suikersmaak!! Er was enkel zout en caramel. Caramel ligt blijkbaar toch zwaarder op de maag dan gewone suiker-popcorn....

Ziezo, nu zijn jullie weer volledig geupdate over mijn leventje hier!
Nog twee dikke weken les hier, betekent belachelijk veel nutteloze testjes en papertjes die geschreven moeten worden. Niks om je druk om te maken,　maar tussen alle leuke dingen en de hitte hier door, moet het wel gebeuren natuurlijk!

Veel succes met de laatste loodjes!

Veel succes met blok en examens!

Voorlopig nog geen verdere update van mijn avonturen hier,
maar ik wou toch maar heel even zeggen:

Veel succes allemaal!
Ik denk aan jullie!

Lentesemester

Het nieuwe semester begon reeds een maand geleden, maar aangezien 't er nog steeds niet van gekomen is om jullie te laten weten of ik nu eigenlijk wel iets studeer, dacht ik dat 't daar wel eens tijd voor werd!

Japans: Level 5/6 en Nihongo 1 en Contemporary Japan

Zoals gezegd is het Japanse taallessen systeem veranderd. Er zijn nu 6 niveaus ipv 4 en iedereen word ook verwacht om er twee te volgen ipv één. Ik volg dus nu level 5 en 6. En dat is heel goed, want ik leer er werkelijk iets bij en de vrouwelijke-studenten-hatende-docent van vorig semester geeft er geen les!
Nihongo 1 is eigenlijk een les voor buitenlandse studenten die langer dan 1 jaar aan Kandai studeren. In die les zitten dan ook voornamelijk Aziaten. Maar de lessen zijn een uitdaging en dus ga'k er ook naar toe.
Contemporary Japan is de discussieklas van Fukui, nog steeds pijnlijk op een maandagochtend !
Deze Japanse lessen nemen in totaal zo'n kleine 8u per week in beslag, wat meer dan het dubbele is van vorig smester!

社会法
Deze les is een seminarie dat ik volg samen met Roos, Ruben en Michaël, bij de Japanse studenten. Van professor Tsunoda hadden we vorig semester ook al Japans recht gehad, maar nu krijgen we dus les over hetzelfde thema, zij het dan in het Japans. Aangezien de les een seminarie is, wordt er verwacht dat we in groepjes een presentatie maken en vooral die zal de grootste uitdaging worden voor dit vak. (Mijn groepje heeft het over 'kloneren')

Japanese History
Dit vak is eigenlijk een discussieklas, waarbij we dieper ingaan op de 2e wereldoorlog. We hebben het over Hiroshima, troostmeisjes en Pearl Harbor. De professor is een vrouw, wat gedeeltelijk wel het grote aantal jongens in die les verklaart, maar wat meer is, haar Engels is echt goed en ze geeft echt goed les!

Kalligrafie 書道
Sinds 3 weken geleden, volg ik ook kalligrafieles, hier vlak tegenover de dorm. In Leuven had ik al een inleiding gehad en dat vond ik wel leuk! Hiragana en katakana leren schrijven, klinkt misschien veel minder exotisch/ kunstzinnig dan kanji (Chinese karakters), maar 't is zeker niet gemakkelijker en ik leer nog woordenschat bij ook.
Mijn enthousiasme is blijkbaar overgeslaan naar Meikei (Taiwan), die sinds vorige week meegaat om hiragana/katakana te leren kalligraferen!

In vergelijking met vorig semester valt er dit semester wel degelijk iets te leren, wat alleen maar toegejuicht kan worden!

Vrijdag 11 mei 2007

En wat is er dan allemaal gebeurd sinds ik getrouwd ben in Japan?

Een week later ben ik met Yumi, Eri en Tomomi naar 'De Meesterwerken van België', hier in Osaka gaan kijken! 't Was best een vreemde ervaring om Belgische kunstwerken van Rubens, Van Eyck e.a. in Japan te gaan bekijken. Vooral voor mijn Japans was het weer een heel erg goede oefening! Bij de meeste van die werken, wist ik natuurlijk al waarover ze gingen, maar leg het verhaal van Icarus en Daidalus maar eens uit in 't Japans... 't Was een uitdaging!

Op 22 april, was het dan tijd om nog eens naar Suita te gaan om samen met Natale, Nakatsukasan nog eens te gaan bezoeken. Natale was namelijk gevraagd 'als model voor een event'. Zonder precies te weten wat de eigenlijke bedoeling was, gingen we (om 7u 's ochtends!) naar Suita station, waar de vriendelijke dame ons al stond op te wachten. Het werd al snel duidelijk wat de bedoeling was. Natale zou een kimono mogen dragen om mee te doen aan 'het event', dat eigenlijk een vlooienmarkt bleek te zijn! Er hing echt een geweldige sfeer en Natale mocht zich in een riksha laten rondrijden! Je kan je al wel voorstellen dat er heel veel fans waren :)

Vorige week, van 3 tot en met 6 mei, was het hier dan Golden Week. Dat betekent, voor de meeste Japanners althans en dus ook voor mij, vakantie! Voor de verandering, ben ik eens niet uit Kansai weggeweest en was het vrij rustig. Vrijdag ben ik met Ruben, Judith en Michaël nog eens naar Banpakukoen geweest voor een picknick. Een rustig dagje in het park is altijd leuk!

Zondag 6 mei was het tijd voor mijn langgeplande uitstapje met Nobue.
Nobue is een meisje dat o.a. in mijn seminarie Japans recht zit en volgend jaar naar Birmingham gaat. Alleszins, we gingen samen met haar familie naar 映画村 of filmstad, in de buurt van Arashiyama in Kyoto. Buiten het feit dat gewoon super is om in zo'n stad rond te lopen, kwamen haar ouders op het geweldige plan om ons in een Japanse outfit te laten steken!
Zo gezegd, zo gedaan en een uur later, waren we professioneel omgevormd, ik tot maiko en Nobue tot prinses! Na een uitgebreide fotoshoot, mochten we gedurende een uur in outfit gaan rondlopen. Best leuk, maar na een uurtje voelde ik me toch lang genoeg bekeken....
Opnieuw in gewone outfit, bleek dat er professionele foto's afgedrukt waren en die kreeg ik dan ook als geschenk van Nobue's ouders!
En de dag was nog niet om, want die avond namen ze me mee naar een prachtige ryokan in Arashiyama. Het gebouw stond er naar verluid al 400 jaar, had een prachtige tuin en deed heel erg Japans aan! Zo'n huis zou ik ook wel willen! Na een wel heel erg uitgebreid diner en een lange babbel, was het tijd voor het bad en dan bed in, want 's anderendaags zouden we al om 7u op moeten!
De volgende dag was er namelijk school en 't was een uurtje met de trein. Ontbijt vond plaats in het prachtige tuinpaviljoen en was enorm lekker! Eten, afscheid nemen van de mama die al voor ons zou vertrekken en dan te voet naar het station. En een uurtje later stonden we weer in het vertrouwde Kandaimae!

Waarop weer een nieuwe schoolweek voor mij in Japan begon.

Trouwen in Japan...

... gaat er zo aantoe!
Hoewel tegenwoordig de meeste Japanse meisjes zot zijn van de westerse trouwjurken, zijn er ook nog een heel aantal die in een traditionele Japanse kimono trouwen. En aangezien men hier op het Internationaal centrum van de universiteit iemand kent met een bruidswinkel, mogen alle buitenlandse studenten aan Kansai University zich voor één keer in zo'n trouwjurk laten steken.
De vrouw van de bruidswinkel is geweldig! Ze babbelt aan één stuk door en houdt natuurlijk ook van thee en koekjes! Heerlijk toch, die obaachan!

Ik ben al heel erg lang aan het proberen om foto's up te loaden, hier op Blogger, maar aangezien dat niet lukt, verwijs ik jullie door naar mijn msn-space.
http://hilde-in-japan.spaces.live.com , de map 'trouwen in Japan'

Ouders in Japan! (vervolg)

Mijn excuses voor de lange afwezigheid!
Om jullie niet nog langer in spanning te houden zal ik meteen verder gaan waar ik vorige blog gestopt ben.

3 april
Japanese Placement Test oftwel een test die mijn niveau Japans moest bepalen. Het systeem van taallessen heeft enige verandering ondergaan, waardoor ik in level 5 en level 6 terechtgekomen ben (meer daarover in een volgende blog). Die dag konden mijn ouders en broer een beetje bijslapen en op eigen houtje de omgeving wat verder verkennen. 's Avonds nam ik hen mee naar het Emamiya Ebisu-schrijn (waar ik fukumusume was in januari) en gingen we kushikatsu 串カツ eten. Kushikatsu is eigenlijk een gefrituurd gerecht op een stokje (kushi). De kushikatsu bleek lekker te zijn, maar wat de avond echt geslaagd maakte, was dat papa een Japanse vriend gemaakt heeft! We zaten allen op een rij aan de toog en de man langs papa vroeg van waar we kwamen enz. En plots bestelde hij een bord sushi voor ons! Heerlijk, vond ik, maar Bart ontdekte dat hij wasabi heel erg vies vindt! De man liet ons ook warme sake proeven. De man zelf bleef goed doordrinken en ik vroeg me dan ook af of de man wel thuis zou geraken, zonder eerst onderweg in slaap te vallen..

4 april: Het aquarium en het grootste reuzenrad ter wereld
Bij een bezoek aan Osaka, kon een bezoek aan één van de grootste aquaria ter wereld (kaiyukan) niet ontbreken en die dag hebben we ons dan ook vooral met kijken naar grote en kleine visjes bezig gehouden. In dit aquarium zwemt ook de enige walvishaai in gevangenschap rond. 't Is een enorm beest, dat samen met een hele hoop andere vissen (onder andere manta-roggen!) in de centrale watertank van een aantal verdiepen diep, rondzwemt.Vlakbij het Kaiyukan, staat ook het grootste reuzenrad ter wereld, dat 112m hoog is en waar 480 mensen inkunnen! Ik ben al geen fan van reuzenraden, en zeker niet als die er 15min over doen om 1 keer volledig rond te draaien. Maar het zicht was absoluut de moeite waard!

de Japanse reuzenkrab..

5 -9 april: Tokio!
Vroeg opgestaan om om 9u de trein naar Tokio te kunnen nemen! We zijn natuurlijk niet met de gewone trein gegaan, wegens tijdgebrek, maar met de shinkansen, meer bepaald de nozomi. Oftewel, de trein de 300 per uur rijdt en ons dus om 2,5 uur naar Tokio kon brengen.
Na ons in het hotel geïnstalleerd te hebben, had ik afgesproken met Mina, het Koreaanse meisje dat ik tijdens mijn Hokkaido-trip ontmoet had. Ze zou ons in Tokio rondleiden. Ik ontdekte dat als buitenlanders in een voor hen beiden vreemde taal communiceren er nogal wat misverstanden kunnen ontstaan. Ik dacht namelijk dat we aan de Asakusa-uitgang van Ueno-station afgesproken hadden, terwijl Mina aan de uitgang van het Asakusa-station stond....
Na een wandeling van een halfuur, vonden we elkaar in Asakusa!

Mina nam ons via de monorail (zonder chauffeur) mee naar Odaiba, het kunstmatig aangelegde eiland in de baai van Tokio. Wat was er te zien? Winkels, winkels, winkels, dure hotels, winkels en het zicht op Tokio Tower en de Rainbow Bridge. Het laatste shoppingcomplex, was het VenusFort genaamd. Het moet ongeveer het vreemdste Japanse winkelcomplex ooit zijn. Het was namelijk in Italiaanse stijl aangelegd, met een plafond lucht met wolkjes moest voorstellen en van kleur kon veranderen!
We aten er de beste pasta die ik ooit in Japan gegeten heb!
De tweede dag mocht ik weer gidsen en die ging er dus aan een iets gezapiger tempo aan toe!
We begonnen de dag met een wandeling in Ueno-park, en besloten van daaruit naar het een of andere kerkhof te stappen, wat eigenlijk wel heel ver bleek te zijn en inderdaad gigantisch bleek te zijn, maar een kerkhof blijft een kerkhof, dus lang zijn we er niet blijven rondlopen!
's Daarna terug naar Asakusa om te souverirshoppen en als avondeten okonomiyaki!!!!

Dag 3 in Tokio, tijd om de beroemde vismarkt van Tsukiji te gaan ontdekken! De Lonely Planet waarschuwde voor natte voeten, en terecht! We aten er heerlijke sushi. Jammie!
Vervolgens gingen we naar Tokyo Tower, waar we niet binnen geweest zijn, wegens belachelijk duur en een enorme file! In het nabijgelegen tempelcomplex bleek er net een fotoschoot met priesters aan de gang te zijn, wat (door de kimono) indrukwekkend was om zien.
De laatste dag in Tokio was een zondag en dat is de dag van de week waarop rebelse Japanse jongeren op straat komen en in de gekste outfits rondparaderen.

Moesten we zien natuurlijk he! Mina vergezelde ons en nam ons ook mee naar Meiji-jingu, waar net 3 huwelijken aan de gang waren. Dat noemen ze dan op het juiste moment op de juiste plaats zijn...
Daarna gingen we naar Harajuku, waar jongeren al hun gestoorde outfits kopen en gingen we door naar het Yebisu Garden Palace. Yebisu Garden Palace is een biermuseum, waar je vooral naartoe gaat om bier te proeven natuurlijk! In de souverirshop bleken ze trouwens iets heel vreemds te verkopen, chocolade met biersmaak... Rare jappen!
De laatste toeristische trekpleister van Tokio die we bezochten was het Tokyo Metropolitan Government Office, een gigantische wolkenkrabber, van waaruit je een prachtig zicht hebt op Tokio. Tot zover als de horizon reikte, waren er enkel wolkenkrabbers te zien!

9 april: Terug naar Osaka
Weer in Osaka, konden mijn ouders en broer mijn roommate ontmoeten! We gingen samen eten bij La Pausa (Italiaans). Hoewel ik verwachtte dat de communicatie niet al te vlot zou verlopen, aangezien de taal nogal een probleem is. Maar met een mengeling van Engels, Japans (Chiyori en ik) en Frans (papa en Chiyori), werd het een hele gezellige avond!

10 april: Nara
Nara zou beter hertenstad heten. We zagen er zo veel hertjes!! En het fantastische eraan is dat die gewoon vrij rondlopen in het hectarengrote natuurpark. Superschattig!
Natuurlijk zijn we ook naar Todaiji, het grootste houten gebouw ter wereld gaan kijken en de grote Boeddha gaan bewonderen, die in het echt toch wel gigantisch is!

11 april: Kobe
Wat we van plan waren? Chinatown bezoeken, shoppen en de kabelbaan nemen om zo vanop de top van de berg van het uitzicht te kunnen genieten. Het Chinese stadsdeel en winkels bezoeken lukte zeer goed, maar de kabelbaan bleek niet mogelijk te zijn omdat het al 7u op een weekdag was... Jammer, maar helaas!

12 april: Kyoto
De laatste dag in Japan! Na een selectie van de foto's te maken, die op dvd te branden en te laten afdrukken, nog snel even naar Kioto! Na 2 weken Japan, hadden mijn ouders en broer Kiyomizudera nog niet gezien en zonder dit tempelcomplex gezien te hebben konden ze niet vertrekken!

13 april: Het afscheid!
De tijd vliegt als je familie je komt bezoeken in het buitenland! 2 weken is heel weinig om een gigantisch land als Japan helemaal te doorgronden, maar ik hoop dat mijn ouders en mijn broer toch een mooi beeld gekregen hebben, van hoe alles er hier aan toe gaat.
2 weken was een beetje kort, maar ik vond't super dat jullie me komen bezoeken zijn!
MERCI!

P.S. Nog eens extra bedankt voor het overlevingspakket chocolade voor de komende 3 maanden!